Vandaag ben je 98 jaar geleden geboren. We zouden zeker naar je toegekomen zijn op je verjaardag.
“Geen drukte” zou je zeggen. Maar koffie met gebak dat zou nog kunnen. Je zou het zelfs vervelend vinden als er niet een paar van je kinderen en kleinkinderen waren gekomen. Maar allemaal …
We zijn inmiddels met 42 zonder jou en ma erbij.
God wat zou ik je graag nog eens het tuinpad op zien lopen, gewoon voor een samenspraak bij een kopje thee. Ik mis je aanwezigheid. Je had daarna best weer mogen vertrekken. Ik geloof niet dat je er gelukkig mee zou zijn in deze tijd te leven. De snelheid van verandering en informatiestromen, de boycot van Rusland op jouw groenten, fruit en bloemen, geen plaats meer voor jouw handelsgeest waarin je elkaar werkelijk ontmoeten kon.
Alhoewel, heb je gezien dat ik sterappeltjes had op de moestuin, deze zomer? Had je die niet samen met mij willen plukken, voelen, ruiken en eten? Ik zal nooit vergeten hoe jij je zakmes uit je rechterbroekzak zittend te voorschijn toverde. Op 1 bil leunend, het lijf overhellend en je rechterbeen vooruit strekkend. Zo kon jouw onafscheidelijke vlijmscherp zakmes opgevist worden. Heel precies en vaardig zou je het appeltje geschild hebben, liefst tot 1 lange sliert. En dan zou je met mij de partjes delen en samen de smaak met mij al proevend woorden geven, wijzend op de vruchtdragende rode appelboom. Je zou een ode aan de boom brengen, de stam, haar takkengestel, gezondheid in geuren en kleuren beschrijven. En daarna ….dan zouden de verhandelingen komen over andere rassen, de vroege en de late appels. En dan…..zou je mij, in de moestuin, hebben gewezen op de luchten, Kijk!
Nu kijk ik, proef ik de appel zonder jou. Mijn gedachten dwalen af naar onze eigen stamboom, waarvan jij de stamhouder bent met inmiddels enorme vertakkingen. En ik sta even stil bij mijn eigen tak waar geen nieuwe loot meer te verwachten is. Ik draag geen vrucht meer in mijn schoot.
En ook: nu zie ik pas hoe jij als mensenkind je weg vervolgde in dit leven van wakker zijn en nog ontwaken. En ook … mijn vader was.
Ik heb je lief mijn vadertje nog elke dag. Ik feliciteer mijzelf vandaag, dat ik je kind mocht zijn en blijven zal.
HvS 1-11-2014
Schrijfcyclus 